اولین تجربه کارگردانی آریان خان پسر شاهرخ خان برای نتفیلیکس

آریان خان درباره‌ ی اولین تجربه‌ ی کارگردانی خود با عنوان «حرام‌ زاده‌ های بالیوود» و تلفیق ژانرها می‌گوید: «می‌خواستیم شوخی و طعنه به خودمان بزنیم، اما نه به‌صورت بی‌احترامی‌آمیز.»

آریان خان تمام عمرش را زیر نگاه مردم گذرانده، اما برای اولین تجربه حرفه‌ ای‌ اش تصمیم گرفته پشت دوربین بایستد، نه جلوی آن. سریال هفت‌ قسمتی او برای نتفلیکس با نام «حرام‌ زاده‌ های بالیوود»، اثری پرانرژی و جسورانه است که نگاهی صادقانه به رانت‌ خوری (فرزندخواندگی هنری)، جاه‌ طلبی و خیانت در صنعت فیلمسازی هند دارد.

به گزارش رسانه مگفای، این سریال توسط شرکت Red Chillies Entertainment، متعلق به پدر و مادر او، شاهرخ خان و گوری خان، تهیه شده است. داستان درباره‌ی آسمان سینگ (با بازی لاکشیا) است؛ بازیگر جوانی که در مسیر ستاره شدن قدم می‌گذارد، همراه با بهترین دوستش پرویز (راگا جویال) و مدیر برنامه‌هایش سانیا (آنیا سینگ).

نگاهی به سریال حرام زاده های بالیوود اثر آریان خان

خانواده‌ی آسمان، شامل عمویش آوتار (مانوج پاهاوا)، مادرش نیتا سینگ (مونا سینگ) و پدرش راجت سینگ (ویجیانت کهلی) ، در این مسیر حمایتش می‌کنند. اما وقتی آسمان نقش مهمی مقابل کاریشما (ساهر بمبا)، دختر ستاره‌ ی معروف اجای تلوار (بابی دیول)، به دست می‌آورد، تنش‌ ها بالا می‌گیرد.

در این میان، تهیه‌کننده فِردی سودوالا (مانیش چودهاری) و ستاره‌ ی سابق جاراج سکسنا (راجت بیدی)، بر پیچیدگی‌ های دنیای سینمای هند می‌افزایندپ و نتیجه‌ اش نگاهی آگاهانه و کنایه‌ آمیز به درون خود بالیوود است.

این سریال خیلی زود توانسته تأثیر خودش را بگذارد؛ وارد فهرست ۱۰ اثر برتر جهانی نتفلیکس در بخش محتوای غیرانگلیسی شده و در جنوب آسیا رتبه‌ ی اول را به دست آورده است.

آریان خان در گفت‌وگو با مجله‌ی Variety می‌گوید: «از وقتی بچه بودم، همیشه بیشتر از بازی کردن، داستان گفتن را دوست داشتم. همیشه حس می‌کردم حرف‌های زیادی برای گفتن دارم و فقط باید راهی پیدا کنم که آنها را به شکل متفاوت و جذابی تعریف کنم.

احساس می‌کنم پشت دوربین بودن کنترل بیشتری به آدم می‌دهد، و از طرفی لذتبخش‌ تر است، چیزی است که واقعاً دوستش داری. به نظرم وقتی کاری را انجام می‌دهی که عاشقش هستی، همیشه نتیجه‌ی بهتری می‌گیری.

در نهایت هم آن کار دیگر برایت شغل به حساب نمی‌آید؛ به چیزی تبدیل می‌شود که هر روز مشتاقانه منتظرش هستی، کاری که می‌خواهی تمام عمر انجام دهی.»

آریان خان درباره‌ی شکلگیری علاقه‌ اش به فیلم‌ سازی می‌گوید:
«عشق من به سینما خیلی زود و تحت تأثیر پدرم پرورش پیدا کرد. پدرم خود به جزئیات فیلم‌ سازی تسلط فوق‌ العاده‌ ای دارد، چه جلوه‌ های ویژه (VFX) باشد، چه نورپردازی، فیلمبرداری یا هر چیز دیگر. از وقتی بچه بودم، همیشه به من نشان می‌داد:
در واقع شلیک نمی‌کنی، این‌ طور اتفاق می‌افتد. یا اینکه: چطور می‌توانی یک هواپیما را در آسمان پرواز دهی بدون اینکه واقعاً هواپیما پرواز کند؟ تمام این‌ ها، طبیعتاً، برای یک کودک مثل جادو بود.»

او ادامه می‌دهد که در سن ۱۰ یا ۱۱ سالگی، خودش شروع به کار با جلوه‌ه ای ویژه در iMovie و تدوین در Final Cut Pro کرده بود.

این سریال، آریان خان را دوباره با همکاران دیرینه‌ اش، بیلال صدیقی (که پیش‌ تر روی سریال نتفلیکس «Bard of Blood» کار کرده) و ماناو چوآن گرد هم آورده است. آریان می‌گوید:
«من، ماناو و بیلال از وقتی ۱۳–۱۴ ساله بودیم با هم فیلم می‌ساختیم.»

این سه نفر فیلم‌ های کوتاه ساخته و با روایت داستان‌ ها آزمایش کرده‌اند؛ بزرگ‌ ترین پروژه‌ ی اولیه‌ شان، یک پایلوت وب‌سری ۲۱ دقیقه‌ ای درباره‌ی ابرقهرمان‌ ها بود. خان ادامه می‌دهد:
«حدود ۱۵ تا ۲۰ فیلم کوتاه با هم ساختیم، برای افراد مختلف، از جمله کسانی که می‌خواستند وارد مدرسه فیلم‌ سازی شوند یا کسانی که می‌خواستند بازیگری کنند.»

در دوران قرنطینه‌ی کووید-۱۹، همکاری خلاقانه‌ ی آن‌ ها ادامه یافت. خان توضیح می‌دهد:
«یک فیلم هم در دوران قرنطینه نوشتیم و آن را در خانه ساختیم، چون دو سال تقریباً کاری برای انجام دادن نداشتیم. فیلم را با خواهرم (سوهانا خان، ستاره‌ ی سریال The Archies) و پدرم ساختیم، و من فقط فیلم‌ بردار آن پروژه بودم.

به این شکل بود که واقعاً کارمان را شروع کردیم؛ روی چندین ایده و داستان مختلف فکر می‌کردیم و بعد تصمیم گرفتیم جدیتر کار کنیم و آن را در مقیاس بزرگ‌ تری انجام دهیم.»

چوآن، که روی فیلم‌هایی مثل «Raees» (یکی از فیلم‌ های شاهرخ خان) و «Tenet» کار کرده، می‌گوید:
«ما قبلاً با هم فیلم‌ های کوتاه می‌ساختیم؛ همه‌ی کارها را خودمان انجام می‌دادیم. دوربین یا حتی گوشی دست‌ مان می‌گرفتیم و آزمایش می‌کردیم، هم بازی می‌کردیم، هم کارگردانی می‌کردیم، همه چیز را خودمان انجام می‌دادیم.

آریان نویسنده‌ ی دیالوگ فوق‌ العاده‌ای است. من نویسنده‌ی عمیق و فلسفی نیستم، اما می‌توانم سرگرم‌ کننده باشم و می‌دانم چطور شات‌ های خوب بسازم. پس آریان بیشتر روی بخش نوشتن تمرکز داشت و در نهایت، کارگردانی را هم شروع کرد.»

آنچه «حرام‌ زاده‌ های بالیوود» را متمایز می‌کند، عدم محدودیت آن به یک ژانر مشخص است. صدیقی می‌گوید:
«این سریال یک کمدی سنتی نیست، یک سیت‌کام هم نیست. برنامه‌ ی ما مثل این است که هم‌زمان چند توپ را در هوا نگه داریم. حتی وقتی ما سه نفر کنار هم می‌نشینیم، تعریف دقیق ژانرش برایمان سخت است.

برای مطالعه بیوگرافی کامل جیمی فالن مجری محبوب آمریکایی کلیک کنید.

اما این آزادی به ما امکان می‌دهد… در یک قالب مشخص مثل فیلم جاسوسی یا اکشن که الگوهای از پیش تعیین‌ شده دارد، نمی‌توانی خیلی چیزها را خوب بیان کنی. بنابراین ما واقعاً با آن لذت بردیم. خودمان را محدود به یک سبک نکردیم. می‌دانستیم یک سیر دراماتیک کلی وجود دارد که باید دنبال شود، اما در دل آن، شخصیت‌ های جالبی داشتیم که می‌توانستیم با آن‌ها کاملاً خلاقانه و حتی دیوانه‌ وار رفتار کنیم.»

تصمیم برای اینکه آریان خان همه‌ ی هفت قسمت را خودش کارگردانی کند، به جای تقسیم کار بین چند کارگردان که در سریال‌ های استریمینگ معمول است، یک انتخاب خلاقانه‌ ی مهم بود. صدیقی توضیح می‌دهد:
«پذیرفتن مسئولیت هفت قسمت محتوا، قدم بسیار بزرگی بود، فقط برای اینکه مطمئن شویم لحن و حس سریال همان‌طور که تصور کرده بودیم، روی صفحه منتقل می‌شود. این تصمیم برای خودش و برای ما، هم جالب بود و هم چالش‌برانگیز.»

چوآن هم مثال‌های مشخصی از نتیجه‌ی مثبت این یکدستی در کارگردانی می‌آورد:
«ساختار داستان و بازخوردها طوری است که هر چیزی که به‌عنوان مقدمه چیده شده، مثل حضور امران هاشمی [ستاره‌ی بالیوود که خودش را بازی می‌کند] در قسمت اول، و سپس نتیجه‌ ی آن در قسمت سوم مشخص می‌شود، بسیار ظریف و هماهنگ با لحن سریال است. به نظرم فقط آریان می‌توانست این اتفاق را با آن سبک خاص روایت کند.»